Negara berkebajikan adalah negara Islam..

NEGARA KEBAJIKAN – KEMENANGAN MAT SABU

Bila saya melihat dan membaca keputusan pemilihan Pas yang baru maka saya yakin satu ledakan politik telah berlaku. Kemenangan Mat Sabu dan pucuk pimpian baru mengambarkan satu perubahan dasar telah juga berlaku. Mat Sabu dan pasokan yang baru ini hanyalah tanda dan makna manifestasi ledakan ini.

Kemudian, saya membaca laporan Hadi Awang yang mengajukan Negara Kebajikan sebagai garis perjuangan Pas. Bila saya terbaca ini maka jelas telah berlaku satu anjakan dasar yang maha besar. Anjakan ini akan membawa makna politik yang dalam bukan sahaja di Malaysia malah di Asia Tenggara.

Sebelum ‘ledakan’ ini berlalu kita selalu terbaca dan terdengar tentang Pas ke hulu ke hilir menjajakan apa yang mereka panggil Negara Islam sebagai agenda politik. Pelik tetapi benar – ajenda politik Negara Islam ini amat-amat dicintai dan disayangi juga oleh United Malays National Organisation.

Tetapi cinta dan kaseh sayang United Malays National Organsiation terhadap Negara Islam bukan bermakna parti ini akan mengimplementasikan apa-apa dasar yang bersangkutan dengan Islam. Parti ini hanya mendorongkan Pas agar mengambil ajenda Negara Islam ini sebagai garis perjuangan. United Malays National Organsiation akan berjoget dan bertandak – berkenduri dan berkendara - jika Pas terus menerus berlabon dan bergebang tentang Negara Islam. Ini kerana ajenda Negara Islam ini adalah ajenda jalan mati.

Justeru apabila keputusan pemilihan yang terbaru ini diumumkan – saya terbahak-bahak ketawa. Saya ketawa apabila melihat tangisan United Malays National Organisation yang terus merayu-rayu agar Pas tidak meninggalkan ajenda Negara Islam. United Malays National Organisation bermati-matian berusha mendorongkan Pas untuk terus mengambil jalan mati ini.

United Malays National Organisation ini telah lupa bahawa telah berlaku satu kesedaran di kalangan ahli-ahli Pas. Mereka telah sedar bahawa ajenda Negara Islam yang diwar warkan selama ini tidak akan membawa mereka ke gedung kuasa. Mereka juga sedar selama ini mereka sengaja di perangkap dalam kejumudan fikrah yang mengajukan ajenda Negara Islam.

Didalam sejarah politik moden bukan sesuatu yang mutahil untuk menubuhkan satu parti politk yang berasaskan agama. Di Pakistan dan India terdapat parti politik yang berasakan agama – ada yang berasaskan Islam dan ada yang berasaskan Hindu. Di Eropah juga kita akan bertemu dengan parti yang berasaskan agama Kristian.

Memang bukan satu jenayah di Malaysia ini untuk mengajukan Negara Islam sebagai agenda politik. Juga bukan satu jenayah untuk mencadangkan agar Bahasa Melayu akan di gunakan oleh Nasa ketika Nasa menghantar roket ke Bintang Marikh pada tahun hadapan. Dalam konteks ini mengajukan sesuatu bukan salah. Yang dipersoalkan apakah pekara yang diajukan itu masuk akal atau tidak. Diterima umum atau ditolak oleh orang ramai.

Hakiktnya : Islam ialah agama. Kristian ialah agama. Hindu ialah agama. Agama ialah kepercayaan. Agama bukan sistem ekonomi. Agama mengajukan dasar-dasar induk dan prinsip-prinsip besar agar umat dan penganutnya membuat kebajikan dan menegak keadilan. Maka , terpulangkan kepada si penganut untuk berfikir dan merencana satu sistem ekonomi yang terbaik untuk melahirkan masyarakat seperti yang dituntut oleh ajaran agama.

Menghantuk-hantukkan kepala sambil menjeritkan ‘ aku nak tubuh Negara Islam’ atau tunggang terbalik menjerit-jerit untuk menubuhkan Negara Kristian terbukti bukan satu langkah politik yang bijak.

Politik ialah tentang kuasa. Perebutan politik ialah perebuatan kuasa. Kuasa di rebut kerana ekonomi. Yang kaya ingin membolot semua punca-punca ekonomi. Yang miskin mahu berjuang agar agihan ekonomi dilakukan dengan lebih adil. Inilah hakikat politik. Justeru politik dan ekonomi mustahil dapat dipisah-pisahkan. Justeru mana-mana parti politik yang tidak mengajukan dasar ekonomi yang jelas pasti akan terkubur.

Agenda lama – Negara Islam – yang diajukan oleh Pas itu bukan agenda ekonomi. Saya selalu berhadapan dengan sosok-sosok agamawan bukan hanya di Malaysia malah di luar negara pun sama. Mereka ini akan meloncat mengambur untuk mengatakan bahawa Islam itu lengkap. Negara Islam itu negara lengkap. Sosok-sosok ini akan melaungkan kepada umum bahawa Islam itu ada ajenda ekonominya. Jika ditekan lagi dan ditanya apakah agenda ekonominya maka akan terpancut perkataan : zakat. Kalau hanya zakat ekonomi Islam maka umatnya pasti dalam terus hidup dalam kegelapan.

Justeru apabila Pas mengalihkan dasar Negara Islam kepada Negara Kebajikan maka jelas kepada saya bahawa parti Pas ini sudah mendewasa. Parti ini telah lama dibakar dan ditempa. Telah rebah terbarai dan telah bangun berkumpul. Parti ini telah mengumpulkan pengalaman. Pada hemat saya, sesudah pemilihan akhir ini saya rasakan Pas telah bersedia untuk mengambil alih pentabiran negara ini dari United Malays National Organisation.

Untuk gerombolan United Malay National Organisation yang merasa sedih lagi kecewa kerana Pas telah meninggalkan jalan mati - Negara Islam – biar saya hiburkan disini. Memang tepat dan benar Pas hari ini tidak akan heboh heboh lagi dengan Negara Islam. Negara Islam adalah agenda passé – agenda semalam yang telah basi.

Sedarlah wahai United National Organisation bahawa agenda Negara Kebajikan ini sebenarnya adalah intipati dari ajaran kitab suci Al- Quran. Banyak ayat-ayat didalam kitab suci yang jelas mengajukan agar umat Islam diatas dunia membuat kebajikan dan menentang kezaliman. Kesah-kesah Nabi yang terdapat didalam kitab Al-Quran semuanya menjurus kepada perjuangan menentang kebatilan dan kezaliman untuk menegakkan keadilan. Justeru Negara Kebajikan ini adalah agenda yang lebih Islamik dari Negara Islam yang lompong dan retorikal.

Negara Kebajikan ini adalah agenda politik yang merangkumi ekonomi. Kebajikan yang dimaksudkan ini wajiblah kebajikan untuk anak semua bangsa. Kebajikan ini adalah kebajikan yang akan melintasi garis agama dan bangsa. Kebajikan ini pastilah kabajikkan untuk majoriti warga. Bukan kebajikan untuk kaum kerabat dan kroni.

Untuk memahami konsep Negara Kebajikan ini maka kita wajib kembali kepada asas pemahaman kita tentang politik dan parti politik. Parti politik ialah satu perhimpuan /perkumpulan orang ramai yang bercita-cita untuk mengambil alih kuasa. Pas secara terbuka telah menyatakan bahawa mereka mahu mengambil alih kuasa. Ini bukan satu yang salah.

Pasukan Pas yang baru dipilih ini juga merasa bahawa mereka lebih layak untuk mentabir punca-punaca ekonomi negara ini dari United Malays National Organisation. Mereka merasa mereka akan berlaku adil untuk menegakkan agenda Negara Kebajikan mereka.

Jika agenda Negara Kebajikan Pas ini dilihat meyakinkan anak semua bangsa maka tidak dapat tidak politik lanskap Malaysia akan berunah. Malah pasokan Pas yang baru ini, jika mereka dapat merealisasikan Negara Kebajikan maka lanskap politik Asia Tenggara juga akan berubah. Mata Asia dan mata dunia akan melihat kedewasaan dan keyakinan penganut Islam untuk membawa satu rencana ekonomi yang bukan hanya dijawab dengan satu perkataan : zakat.

Agenda Negara Kebajikan Hadi dan Mat Sabu ini pasti akan diduga. Dugaan yang akan datang ini akan melintasi niat , prinsip dan falsafah. Real politik akan sampai bilamana Hadi , Mat Sabu dan pasukan ini akan diduga apabila sebuah kawasan setinggan dirobohkan. Apakah Pas akan berdiri di pihak setinggan atau di pihak pemaju. Apakah Pas akan berdiri di pihak rakyat yang tanah telah dirampas atau di pihak pemaju.

Jika keadaan ini dihadapkan kepada pucuk pimpinan baru Pas ini , maka saya cadangan para pembaca mudek kembali ke asas politik. Seperti yang telah saya tulis minggu lalu – politik ialah perjuangan. Perjuangan politik ialah perjuangan kelas. Di kelas mana nanti Hadi dan Sabu akan berdiri. Apakah dikelas yang tertindas atau di kelas yang menindas. Saya masih lagi sanggup menunggu untuk melihat.(TT)

nota:
tulisan ini telah disiarkan
dalam akbar minngu SUARA KEADILAN yang terbaru
sesiapa yang ingin melanggan akbar ini
sila pukul talipon : 03-22-72-40 -45


nota..Maaf TT..aku rembat artikel ko tanpa kebenaran..tapi kebenaran terserlah utk menyerlahkan kepalsuan..

Inilah model negara berkebajikan di zaman Khalifah Umar ...
Umar ibni Abd al-Aziz
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Umar ibni Abd al-Aziz (682-720) ialah khalifah Ummaiyyah yang memerintah dari tahun 717 hingga tahun 720. Tidak seperti khalifah Ummayyah sebelumnya, dia dilantik ke jawatan khalifah. Dia ialah sepupu khalifah sebelumnya dan ialah anak adik Khalifah Abdul Malik iaitu Abd al-Aziz.Isi kandungan [sorokkan]
1 Biografi
1.1 Menjadi Gabenor Madinah
2 Menjadi Khalifah
3 Perubahan Pentadbiran
4 Kewafatan
5 Pengiktirafan
6 Cebisan kata-kata menarik
7 Rujukan
8 Pautan luar

[sunting]
Biografi

Umar dilahirkan pada tahun 682[1]. Ada dua pendapat mengenaai tempat kelahirannya iaitu pendapat pertama dia dilahirkan di Madinah manakala pendapat kedua mengatakan dia dilahirkan di Mesir. Bapanya ialah Abd al-Aziz, Gabenor Mesir dan adik kepada Khalifah Abdul Malik bin Marwan. Umar ialah cicit kepada Khalifah kedua Khulafa al-Rasyidin iaitu Saidina Umar Al-Khatab.
[sunting]
Menjadi Gabenor Madinah

Umar dibesarkan di Madinah dan tinggal di sana sehinggalah kematian ayahnya. Selepas itu dia dipanggil oleh Khalifah Abdul Malik ke Damsyik untuk mengahwini anak Khalifah Abdul Malik, Fatimah. Khalifah Abdul Malik meninggal dunia tidak lama kemudian dan digantikan dengan anaknya Al-Walid I yang kemudian melantik Umar sebagai Gabenor Madinah. Tidak seperti gabenor terdahulu, Umar menubuhkan sebuah majlis untuk membantunya menguruskan Madinah. Ramai orang berhijrah dari Iraq ke Madinah mencari perlindungan daripada kekejaman gabenor Iraq iaitu Hajjaj ibn Yusuf. Hal ini mendatangkan kemarahan Gabenor Iraq yang kemudiannya mendesak Khalifah Al-Walid supaya memecat Umar. Walaupun mendapat bantahan penduduk Madinah, Khalifah Al-Walid terpaksa tunduk kepada tuntutan Hajjaj.
[sunting]
Menjadi Khalifah

Umar terus tinggal di Madinah sepanjang pemerintahan Khalifah Al-Walid dan Khalifah Sulaiman. Khalifah Sulaiman yang juga merupakan sepupu Umar amat mengaguminya dan melantik Umar sebagai penggantinya walaupun ditentang oleh saudara terdekatnya. Umar dengan berat hati menerima jawatan ini walaupun mencuba beberapa kali untuk mengubah keputusan Khalifah Sulaiman. Umar tidak mementingkan kekayaan dan kemegahan dan memilih untuk hidup dalam kesederhanaan[2].

Walaupun mendapat sokongan yang tidak berbelah bahagi rakyat, beliau menggalakkan rakyat supaya memilih khalifah yang baru sekiranya mereka tidak berpuas hati dengan pemerintahannya. Beliau membahagikan tanah jajahan Ummayyah kepada rakyat dan amat jarang menerima hadiah kerana takut dirasuah. Beliau juga mendesak kaum keluarganya supaya mendermakan barang kemas kepada perbendaharaan awam.
[sunting]
Perubahan Pentadbiran

Umar juga melakukan beberapa perubahan keagamaan. Dia menghapuskan amalan menyumpah Saidina Ali Abi Talib semasa khutbah Jumaat. Khalifah Umar juga menguatkuasakan undang-undang Syariah dan menghapuskan amalan pembayaran cukai Jizyah terhadap saudara baru Islam walaupun mereka telah memeluk Islam.

Walaupun beliau tidak berminat untuk mengembangkan empayar Ummaiyyah, beliau berjaya menumpaskan beberapa pemberontakan dan penentangan[3].
[sunting]
Kewafatan

Perubahan yang dilakukannya menimbulkan kemarahan golongan bangsawan Ummaiyyah yang kemudiannya merasuah seorang hamba untuk meracuni makanannya. Umar mengetahui mengenai perkara ini dan memaafkan pesalah ini. Beliau wafat pada tahun 720 di Aleppo. Beliau digantikan oleh sepupunya Yazid II.
[sunting]
Pengiktirafan

Hadis Nabi S.A.W

"Allah akan mengirimkan seorang mujaddid (orang yang memperbaharui urusan agamanya) setiap seratus tahun"

Ijtima' ulama bersepakat mengatakan bahawa untuk kurun pertama Hijrah, Umar ibn Abd Aziz merupakan mujaddid pada kurun tersebut.

Hadis Nabi S.A.W yang diriwayatkan oleh Adi ibn Hatim sebelum beliau menjadi Muslim

"Adi ibn Hatim. Barangkali yang menghalangi engkau memasuki Islam adalah dengan kemelaratan kaum muslimin. Akan tiba masanya nanti di suatu zaman di mana seluruh umat Islam tidak layak menerima zakat lantaran kekayaan yang telah mereka miliki"

Berkata Adi ibn Hatim setelah dia menjadi seorang Muslim

"Aku telah melihat dua perkara yang dinyatakan oleh Nabi dan aku bersumpah perkara ketiga mengenai kekayaan umat Islam pasti berlaku"

Yahya ibn Said (salah seorang gabenor ketika pemerintahan Umar ibn Abd Aziz) menceritakan pengalamannya

"Umar ibn Abd Aziz telah mengutus aku ke Afrika Utara untuk membahagi zakat. Lalu kucari fakir miskin di sana tetapi tiada seorang pun yang layak digelar fakir miskin. Khalifah Umar benar-benar telah menjadikan rakyatnya kaya"

Pemimpin Bani Abbasiyyah mengatakan

"Kami dapat menandingi kerajaan Bani Ummaiyyah dalam semua hal kecuali 4 perkara. Salah satunya ialah tiada orang seperti Umar ibn Abd Aziz dari kalangan kami buat selama-lamanya"
[sunting]
Cebisan kata-kata menarik
Pemerintah selalunya melantik pegawai untuk mengawasi rakyatnya. Aku melantik kamu untuk mengawasi diriku dan kelakuanku. Jika kamu mendapati aku melakukan kesalahan, bimbinglah aku atau halanglah aku daripada melakukannya.

[4]

- Umar ibni Abd al-Aziz.
[sunting]
Rujukan
↑ http://tayibah.com/eIslam/Tokoh/UmarAziz.htm
↑ http://sunatullah.com/rahasia-kisah/khalifah-umar-abdul-aziz-yang-sederhana.html
↑ http://www.islaam.com/Article.aspx?id=399
↑ http://www.sunnahonline.com/ilm/seerah/0043.htm